6 op 10 Limburgse sociale woningen niet rolstoeltoegankelijk

Dit persbericht werd gepubliceerd in Het Belang van Limburg.

Meer dan de helft van de sociale woningen in Vlaanderen is niet rolstoeltoegankelijk. Toch stijgt het aantal sociale huurders met een handicap jaar na jaar. Dat blijkt uit de cijfergegevens die cd&v-woonexperte Vera Jans opvroeg. “Er zijn meer dan 166.000 sociale woningen in Vlaanderen, maar 92.882 zijn niet eens rolstoeltoegankelijk,” hekelt Vlaams parlementslid Vera Jans. “Steeds meer sociale huurders hebben een handicap en nood aan aanpassingen. Er is ook een grote groep oudere bewoners die in hun woning moeten blijven wonen. Het is belangrijk dat onze sociale woningen op maat zijn van wie er woont.”

In Vlaanderen worden een aantal sociale woningen voor bepaalde groepen voorbehouden, zoals voor mensen met een fysieke handicap. Het gaat dan om woningen die doelbewust voor hen zijn gebouwd of waar structurele werken zijn uitgevoerd, zoals het wegwerken van drempels. De bedoeling is dat iemand met een handicap er zelfstandiger kan leven. Veel woningen voor mensen met een handicap zijn er niet. Slechts 2,4% van het totaal aantal sociale woningen is aangepast aan de situatie van de huurder.

Meer nog, 92.882 van de in totaal 166.005 woningen in Vlaanderen zijn niet rolstoeltoegankelijk. Dat is meer dan de helft (56%). De provincie Limburg spant hier jammer genoeg de kroon met maar liefst 61,7% van de 21.611 Limburgse sociale woningen die niet rolstoeltoegankelijk zijn. Nochtans stijgt de groep van mensen met een handicap die een sociale woning huurt elk jaar. Vorig jaar woonden in Vlaanderen in totaal 36.610 mensen met een handicap in een sociale woning, dat is het hoogste aantal in vijf jaar tijd. Bijna de helft van de sociale huurders is ook ouder dan 60 jaar, namelijk 71.874 van de 145.849 huurders in 2022.

“Een rolstoeltoegankelijke of volledig aangepaste woning is voor mensen op leeftijd of met een handicap belangrijk om zelfstandig te kunnen wonen. Zij hebben nood aan een woning zonder drempels of nauwe gangen. Vooral in Limburg is er een groot probleem. In onze provincie zijn 6 op 10 sociale woningen niet rolstoegankelijk. Wat in de toekomst wordt bijgebouwd of gerenoveerd moet flexibel zijn. Alle huurders moeten een geschikte woning vinden,” zegt Vlaams parlementslid Vera Jans (cd&v).

In 2023 waren er in Vlaanderen in totaal 3.987 (2,4%) sociale woningen aangepast aan de noden van de huurder. Het gaat om 3245 appartementen en 742 huizen. De meeste aangepaste woningen hebben één slaapkamer, 2066 om precies te zijn. 1590 aangepaste woningen hebben twee slaapkamers. “Er zijn onvoldoende 3- of meer slaapkamerappartementen. Het is perfect mogelijk dat in een gezin met één of twee kinderen er iemand met een ernstige fysieke beperking is. Er moet een tandje worden bijgestoken,” vindt het parlementslid.

Wie nood heeft aan aanpassingen in het huis kan beroep doen op verschillende ondersteuningsmaatregelen van de Vlaamse overheid. Als er grote, structurele werken moeten worden uitgevoerd, dan kan beroep worden gedaan op de Mijn Verbouwpremie. Kleinere werken voor bewoners ouder dan 65 jaar kunnen door de Vlaamse aanpassingspremie worden tegemoetgekomen. Hiermee kan, bijvoorbeeld, een traplift worden geïnstalleerd. In 2022 kregen 3.249 mensen zo’n aanpassingspremie. “Deze premie geldt evenwel niet voor huurders in een sociale woning. 65-plussers die in een sociale woning wonen moeten ook gebruik kunnen maken van de Vlaamse aanpassingspremie. Elke huurder moet van een sociale woning zijn thuis kunnen maken,” pleit Jans. De uitbreiding van de Vlaamse aanpassingspremie naar sociale huurders is ook één van de voorstellen die cd&v naar voren schuift in haar ouderenplan. Het plan wil dat er meer respect is voor de 65-plusser in de samenleving.